.jpg)
Έλα. Κάτσε δίπλα μου. Κάτσε να σου πω για τη ζωή μου. Για τα πράγματα που μου αρέσουν, για τα πράγματα που δεν μου αρέσουν, για τις παράξενες συνήθειες που έχω, για τις σκέψεις που με απασχολούν. Έλα. Κάτσε εδώ. Μη φοβάσαι. Άκουσέ με. Λες ότι με ξέρεις, μα δεν με ξέρεις. Λες ότι με ακούς, μα δεν με ακούς. Λες ότι με καταλαβαίνεις, μα δεν με καταλαβαίνεις. Το νιώθω γιατί δε με κοιτάς ποτέ στα μάτια όταν σου μιλώ για μένα. Δε με κοιτάς γιατί πολύ απλά δεν θες να με μάθεις πραγματικά. Έχεις πιστεί ότι με ξέρεις γιατί γνωρίζεις τι μουσική ακούω, τα γούστα μου στα ρούχα και στις ταινίες, τι κάνω το σαββατόβραδο. Με αδικείς όμως. Με αδικείς με άσχημο τρόπο γιατί κλείνεις την πόρτα στον πραγματικό μου εαυτό που θέλει να μιλήσει. Περίμενε, μη φεύγεις. Μη φεύγεις γιατί έχω ανάγκη να εκφραστώ. Ανάγκη να σου πω πόσο μου έχει λείψει το άγγιγμα των πλήκτρων ενός πιάνου, μια ζεστή αγκαλιά της μαμάς, ένας ζεστός καφές κοντά στη θάλασσα, η αφή καθώς βουτάω το χέρι μου στο σάκο με τις φακές στο μανάβικο της γειτονιάς. Έχω ανάγκη να σου πω πως τραγουδάω κάθε μέρα στο δωμάτειο, πως νέα υπέροχα συναισθήματα με διακατέχουν, για τη νέα μου αγάπη να τρώω την κρέμα από το καπουτσίνο με το κουταλάκι. Έχω ανάγκη να σου πω πως μου αρέσει να ταξιδεύω με το τρένο, να τρώω παγωτό χωνάκι, να χάνομαι στα στενά της πόλης με τα ακουστικά στα αυτιά. Έχω ανάγκη να σου πω για τα όνειρά μου, πως ντρέπομαι κάθε φορά που ακούω ειδήσεις, πως μου αρέσει να χαμογελώ, πως έχω παχύνει. Έχω ανάγκη να σου πω πως μου έχει λείψει να δείχνω τον πραγματικό μου εαυτό προς τα έξω, πως λυπάμαι που βλέπω πόσο μόνοι έχουμε μείνει, πως πλέον εαυτός θεωρείται ένα profil με μια φωτογραφία. Γελάς ε? Ξέρω, είναι περίεργο να μαθαίνεις τέτοιες ανόητες πληροφορίες για κάποιον. Είναι περίεργο κάποιος να αποκαλύπτει κάτι τόσο προσωπικό. Είναι περίεργο που κάποιος έχει την ανάγκη να βρει κάποιον να τον ακούσει. Πες μου όμως το λόγο που γελάς? Γελάς μαζί μου γιατί σου φαίνομαι εγώ περίεργη, ή γελάς μαζί σου που νιώθεις το φόβο να εκφραστείς? Φεύγεις. Δεν ήθελα να σε προσβάλω. Πάντως, σε ευχαριστώ για το χρόνο που σου έκλεψα για να μιλήσω για μένα. Ευχαριστώ που με άκουσες. Ευχαριστώ που μου χάρησες έστω και ένα γέλιο περιφρόνησης. Στο κάτω κάτω και αυτό μέρος του εαυτού σου είναι. Ευχαριστώ που μου έδωσες ένα λεπτό πραγματικής ελευθερίας. Ευχαριστώ και όμως να ξέρεις. Όποτε νιώσεις την ανάγκη και εσύ να μιλήσεις, είμαι εδώ για να σε ακούσω κοιτώντας σε μέσα στα μάτια.
Αφιερωμένο σε όλους τους ανθρώπους που έχουν αφτιά μα δεν "ακούνε".
