Στέκεσαι εκεί. Χαλαρός όπως πάντα. Με τα δυο σου χέρια να στρίβεις τον καπνό και με τα δυο σου χείλη να κρατάς το φιλτράκι. Πόσο λατρεύω αυτό το στρίψιμο του τσιγάρου! Όχι γιατί καπνίζω ή ο,τιδήποτε, απλώς γιατί είναι ένα μέρος της καθημερινότητας σου. Το κάνεις χωρίς να το σκεφτείς. Aπλώς παίρνεις τον καπνό και στρίβεις. Στρίβεις, απλώς για να στρίψεις. Δεν σκέφτεσαι, μόνο κουβεντιάζεις. Κουβεντιάζεις για να γεμίσεις το κενό μεταξύ στριψίματος και καπνίσματος. Αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα που εμένα μου φαίνονται αιωνιότητα.
-"Ποιο θεωρείς το πιο δυνατό σου σημείο?" με ρώτησες μια φορά με το φιλτράκι ταυτόχρονα στερεωμένο στα χείλη σου.
-"Δεν ξέρω, ίσως τα μαλλιά μου" σου απάντησα δήθεν ανέμελα, ενώ η καρδιά μου κόντευε να σπάσει.
"Εσύ?"ανταπέδωσα την ερώτηση.
-"Οι βλεφαρίδες μου" μου είπες με μια σιγουριά, σα να είχες μελετήσει το θέμα.
-"Διαφωνώ" αντέκρουσα γελώντας.
-"Γιατί?"
-"Γιατί έτσι..." είπα με μια παιδικότητα στη φωνή.
Εσύ δε μίλησες, χαμογέλασες και έσκυψες πάλι πάνω από το τελετουργικό του στριψίματος.
Συνέχισα να σε παρατηρώ. Ναι, είχα δίκιο. Δεν ήταν οι βλεφαρίδες σου που σε κάνουν ξεχωριστό... Είναι το χαμογελό σου, το βλέμμα σου, ο τρόπος που μιλάς, που κάθεσαι, που οδηγάς. Ο τρόπος που προχωράς, που πίνεις τον καφέ, ο τρόπος που με κοιτάς, που με διορθώνεις...
Και αυτό το στρίψιμο του τσιγάρου...
Πολλές φορές αναρωτήθηκα τι το ξεχωριστό βρίσκεις στο κάπνισμα, αφού το μόνο που μένει είναι στάχτες και καπνός. Τόσος κόπος για το τίποτα, για μια απόλαυση που σε καταστρέφει.
Όμως τώρα ξέρω. Ξέρω και καταλαβαίνω...
"Άσε με να σε ξεχάσω, να σε σβήσω, να σε χάσω" σου είχα πει ένα βράδυ, εκεί δίπλα στη θάλασσα. Θυμάσαι? Τότε που φυσούσε ο αέρας και εγώ έκλαιγα σα μικρό παιδί. Πόσο ανόητη ήμουν....
Ναι, τώρα ξέρω.
Δεν είναι το αποτέλεσμα η απόλαυση. Δεν είναι ο καπνός και η στάχτη. Είναι το στρίψιμο...
Γιατί αυτό είσαι για μένα, το στρίψιμο του τσιγάρου. Αυτό που με καταστρέφει αργά και βασανιστικά. Που όσο κι αν προσπαθώ να το κόψω, δεν μπορώ, γιατί απλά δε θέλω...
Τα μάτια σου είναι το χαρτάκι, τα χείλη σου είναι ο καπνός, αυτά τα χέρια είναι το φιλτράκι που ολοκληρώνει ένα σωστό τσιγάρο. Και πίστεψέ με. Όση στάχτη και καπνό να δημιουργήσω, προς το παρόν, το κάπνισμα δε θέλω να το κόψω.....
